Thank You

Sabah pek iyi başlamadı: pencerenin dışında yağmur yağıyor, çay bardağı soğudu ve kafam sanki küçük bir partiden çıkmış gibi. Her şey gri ve sıkıcı görünüyor, alarm saati ise bir numaralı düşmanım oldu. Ama işte o an, kalbinde bir şey tıklıyor: dikkatini birdenbire birinin sesi, duvardaki bir fotoğraftaki birinin bakışı çekiyor. Ve artık her şey o kadar da korkutucu, o kadar da kötü değil. Çünkü işine gitmeye, otobüsü kaçırmaya ve hatta... bir şey ters giderse üzülmeye değer biri var. Sonuçta, önemli olan yanında olmaktır. Ev yıkılsa bile, bu o kadar önemli değildir. Çünkü sen yanındasın. Gerisi önemli değil.